خدا از بدو تولد مستمان آفرید

مست بودن را به ما آموخت که چگونه در مستی او را بیابیم

خدا شهوت را به شیطان داد ،شیطان شهوت را به انسان هدیه داد

خدا عشق را جدا از شهوت به قلب داد، قلب عشق را به انسان داد

خدا با شهوت کاری نداشت ولی کارش با قلب بود

قلب شهوت را پس زد و عشق را در انسان‌ جاودانه کرد

انسان در عشق زاده‌می شود ولی در شهوت مرده می شود

عطش عشق جاودانه ،ولو عطش شهوت گهی روشن گهی خاموش

شهوت راه مستی را به بی راهه می برد ،عشق مستی را به خدا می برد

زندگی دردی بود که خدا به ما بخشید

قدردان دردها باشیم چرا که در هر دردی خدا نهفته

دردها زیبایند و نوازنده روح و آهنگ های زیبای زندگی اند

گاهی درد بسیار آهنگ تند ویا ملایمی دارد که مستمان می کند ودر پی خدا ویلان وسرگردانمان می کند

در این قفس دنیا مبحوسیم و بی بال پرواز .

بال های شکسته از گناه و صداه‍ای خفه از سکوت

دل ها مرده وچشم ها به کنج قفس دوخته

کجا می رویم اینگونه زندانی شده

کجاست تقلا برای آزادی از این قفس کجاست سعی وتلاش هابرای رهایی از تن دنیا